Chuaig mé ’na rosann ar cuairt
Gur bhreathnaigh me uaim an speir
Is thart fá na holeain ó thuaidh
Mar eiht agus cu ’na diaidh
Se dearfadh gach duine fan chuan
O tharla mé nuas fán cheidh
Nach maith a aithnim ar do ghruaim
Gur fear thú ’bhfuil an toir ’na dhiaidh
Casadh dom an ainnir dheas óg
Ach má casadh ’si a labhair go géar
Más fear thú a bhaineas do mhnaio óig
Cha mholaim ró-mhór do thrade
Chonaic mé fear ar thir mór
Is e ag siul gan bhróg inné
Is dóigh liom gur thusa an fear óg
Is go bhfuil ort an tóir ’do dhaigh
Thit muid a dtuirse is I mbrón
Is d’fhiafraigh mé den óigbhean chaoin
Cá bhfuigheas muid gloine le h-ól
A thógfadh an brón dar gcroi?
Ta teach beag ar leath-taobh an ród
Is coinnionn sé I gcónaà braon
Gabh thusa, agus buail at an mbord
Is nà dhÃolfaidh do phócaà a’n phingin
Cha rabh mise I bhfad ag gabháil cheoil
Gur chruinnigh go leor ’un toigh (ú)
Achan fhear is a ghloine ina dhom
Le comhmóradh a thabhairt don dis
Bhi biotáilte fairsing go leor
Cha rabh beagán á ól sa tir
Is dá dtarraingeoinnse gálun uà dhomhnaill
B’fhurst’ mo scor a dhrol
Tharla mé isteach I dtoigh-an-óil
Agus b’fhaiteach go lear mé le suÃ
Ar eagla go dtiochfadh an tóir
Is go mbainfi an óighean diom
Nuair a fuair muid gach ni mar ba chóir
Agus mheas me gur chóir dom sui
Sé duirt si bi thusa ag gabháil cheoil
Is nà dhÃolfaidh do phócaà a’n phingin
Nuair a lig muid dúinn tuirse le brón
Sé d’fhiafraigh an óigbhean diom
Cá mbionn tú ’do chónaà sa lá
Nuair nach gcoinnionn tú cró doit féin?
Bimse seal ’dtoigh-an-óil
Cha deanaimse lón den phingin
An méid ud a shaothraim sa lá
A chaitheamh le spórt san oiche